અડગ મનના માનવીને પણ સમય સામે ઝુકવું જ પડતું હોય છે
મજબૂરી જ્યારે બહુ જ વધી જાય,સમાધાન બની જાય છે
આવેલા રુદનને ક્યારેક વહેવા દેજો આંખોમાંથી નહિતર
ન નીકળેલા આંસુઓ, હૃદયમાં રહીને તોફાન બની જાય છે
વચનોની શક્તિને કદી ઓછી અકવાની ભૂલ ન કરશો,
હૃદયનાથી નીકળેલા બોલ ક્યારેક અભિશાપ,તો ક્યારેક વરદાન બની જાય છે
નાદાન વ્યક્તિ જ બધી બાબત સમજવાની કોશિશ કરે છે,
સમજદાર લોકો તો સમજી વિચારીને નાદાન બની જાય છે
ભૂલ થશે ગણતરીમાં પીડા હૃદયની આંસુઓથી માપશો,
દર્દ પણ જ્યારે હદથી વધી જાય, ત્યારે એ મુસ્કાન બની જાય છે
મારો ખાલીપો…
હૃદયના એકાદ છાના ખૂણામાં આખી દુનિયાથી સંતાડી રાખેલો…મારો ખાલીપો.
કોઈકની યાદોથી,
કેટલીયે ફરિયાદોથી,
કોઈકના સ્મરણોથી,
એમની સાથે વિતાવેલી ક્ષણોથી,
એવી કેટલીયે વાતોથી છલોછલ ભર્યો છે મારો આ ખાલીપો.
ભૂતકાળમાં છૂટી ગયેલી વ્યક્તિ સાથે હું આજે પણ મારા આ ખાલીપામાં જીવી શકું છું, વાત કરી શકું છું, એમનો સ્પર્શ અનુભવી શકું છું.
જેમની ગેરહાજરીને કારણે આ ખાલીપો સર્જાયો છે, આ ખાલીપાની કારણે એમની સાથે જીવી શકું છું હું.
માની ન શકાય એવી વાત છે, કે આ ખાલીપાને કારણે મળતી પીડા એ મારા બળતા હૃદયને ટાઢક આપે છે.
હા, ક્યારેક આ ખાલીપાની આસપાસ વીંટળાયેલી એકલતા ચીસ પાડી ઉઠે છે. એકલતાની ચીસ મૂંગી હોય છે. છતાં તેના પડઘા ઘણા સમય સુધી સંભળાયા કરે છે અને અંતે તે પણ ખાલીપામાં સમાઈ જાય છે.
પણ છતાં, સાચવું છું હું એ ખાલીપા ને, હૃદયના એક અભિન્ન અંગ તરીકે. કારણ?? એ ખાલીપામાં હું હજી એમની સાથે રહી શકું છું.ધબકારે-ધબકારે એ મારામાં વહે છે. મારી દરેક રચનામાં લખાઈ છે એ, મારા દરેક શબ્દમાં મને સંભળાય છે એ.
મારી દરેક ક્રિયામાં એ પ્રત્યક્ષ હોવા છતાંય… હૃદયના એકાદ છાના ખૂણામાં આખી દુનિયાથી સંતાડીને રાખ્યો છે મેં….મારો ખાલીપો.
હાઈકુ
તારી યાદોથી,
‘ભર્યો’ છે છલોછલ,
મારો ‘ખાલીપો’.
સાથે તો નથી
છતાં મારી યાદમાં
એક માત્ર તું
ઈશ્વર પાસે
દરેક ફરિયાદમાં
એક માત્ર તું
નહિ કહેલી,
કેટલીયે વાતમાં
એક માત્ર તું
મારી જ સાથે
મારા આ એકાંતમાં
એક માત્ર તું
મારા આ શબ્દો,
અને મારા શ્વાસમાં
એક માત્ર તું
હાઈકુ(5-7-5)
જેના નામથી,
તરી જાય પથ્થર,
એ છે શ્રીરામ
પ્રાણના ભોગે,
જે નિભાવે વચન,
એ છે શ્રીરામ
શત્રુને પણ,
મુક્તિ આપે પ્રેમથી,
એ છે શ્રીરામ
ભાઈને માટે,
છોડી દે રાજપાટ,
એ છે શ્રીરામ
સ્પર્શ માત્રથી,
શલ્યાને જીવ આપે,
એ છે શ્રીરામ
એઠાં બોરને
પણ પ્રેમથી ખાય,
એ છે શ્રીરામ
જેના નામથી,
લૂંટારો ઋષિ બને,
એ છે શ્રીરામ
પુરુષોત્તમ,
છે આ જગતમાં જે,
એ છે શ્રીરામ
નમે છે શિષ,
છે હ્રદયે અવાજ
જય શ્રીરામ
રામનવમીની શુભકામનાઓ
ngkmywords.wordpress.com
રિસાવ જો હું,
મને મનાવનાર,
ક્યાં મળે છે ?
રડું ક્યારેક,
આંસુને લૂછનાર
ક્યાં મળે છે ?
બેસું છું શાંત,
દબાવીને દિલમાં
દુખનો ભાર
પણ આ મારું
મૌન સમજનાર,
ક્યાં મળે છે ?
કરું હું ક્યાંથી,
વાત તને દિલની,
તું તો દૂર છે
દૂરના દિલ,
નજીક લાવનાર,
ક્યાં મળે છે ?
મૂકી આવે સૌ,
સ્મશાને મદડાંને,
શ્વાસ ખૂટતાં
અંતિમ શ્વાસે,
જિંદગી આપનાર
ક્યાં મળે છે ??
શબ્દોની દુનિયા 