વાક્ય એક થોડુંક ખુચ્યું છે, બાકી તો કાંઈ નથી,
હૃદયમાં જરાક અમસ્તું દુખ્યું છે,બાકી તો કાંઈ નથી
ભાંગી ને ભુક્કો તો નહીં જ થાઉં હું, મજબૂત છું,
હા…અંદર થોડુંઘણું તૂટ્યું છે,બાકી તો કાંઈ નથી
હૃદયની કોરી પાટીમાં બહુ બહુ તો શું મળશે તને,
બસ તારું જ નામ ઘૂંટયું છે, બાકી તો કાંઈ નથી
ક્યારેક અટકી જવાય છે આગળ વધતા એ કારણે,
ઘણુંબધું પાછળ છૂટ્યું છે, બાકી તો કાંઈ નથી
અડગ મનના માનવીને પણ સમય સામે ઝુકવું જ પડતું હોય છે
મજબૂરી જ્યારે બહુ જ વધી જાય,સમાધાન બની જાય છે
આવેલા રુદનને ક્યારેક વહેવા દેજો આંખોમાંથી નહિતર
ન નીકળેલા આંસુઓ, હૃદયમાં રહીને તોફાન બની જાય છે
વચનોની શક્તિને કદી ઓછી અકવાની ભૂલ ન કરશો,
હૃદયનાથી નીકળેલા બોલ ક્યારેક અભિશાપ,તો ક્યારેક વરદાન બની જાય છે
નાદાન વ્યક્તિ જ બધી બાબત સમજવાની કોશિશ કરે છે,
સમજદાર લોકો તો સમજી વિચારીને નાદાન બની જાય છે
ભૂલ થશે ગણતરીમાં પીડા હૃદયની આંસુઓથી માપશો,
દર્દ પણ જ્યારે હદથી વધી જાય, ત્યારે એ મુસ્કાન બની જાય છે
ક્યારેક અથડાઈને લાગણીઓ પાછી ફરે તો શું કરવું?
ઘણું કરવા છતાં પણ થોડીક ઓછી પડે તો શું કરવું?
બહુ કાળજીપૂર્વક આંસુઓને આંખમાં રોકી રાખ્યા હોય,
પણ કોઈની યાદ આવતા આંખો વરસી પડે તો શું કરવું?
વર્ષો સુધી લાગણીઓની ઈંટોથી સંબંધની ઇમારત ચણી હોય,
નાનકડી તિરાડ પડતા આખી ઇમારત તૂટી પડે તો શું કરવું?
ગઝલના શબ્દે શબ્દે વણી લીધી છે વ્યથા આ હૃદયની,
વ્યથા લખવા જતા શ્યાહી જ ખૂટી પડે તો શું કરવું?
કેટકેટલા સ્વપ્નો જોઈ રાખ્યા હોય છે આ જીવનમાં,
સપના પુરા કરવા જ્યારે જિંદગી ટૂંકી પડે તો શું કરવું?
મારો ખાલીપો…
હૃદયના એકાદ છાના ખૂણામાં આખી દુનિયાથી સંતાડી રાખેલો…મારો ખાલીપો.
કોઈકની યાદોથી,
કેટલીયે ફરિયાદોથી,
કોઈકના સ્મરણોથી,
એમની સાથે વિતાવેલી ક્ષણોથી,
એવી કેટલીયે વાતોથી છલોછલ ભર્યો છે મારો આ ખાલીપો.
ભૂતકાળમાં છૂટી ગયેલી વ્યક્તિ સાથે હું આજે પણ મારા આ ખાલીપામાં જીવી શકું છું, વાત કરી શકું છું, એમનો સ્પર્શ અનુભવી શકું છું.
જેમની ગેરહાજરીને કારણે આ ખાલીપો સર્જાયો છે, આ ખાલીપાની કારણે એમની સાથે જીવી શકું છું હું.
માની ન શકાય એવી વાત છે, કે આ ખાલીપાને કારણે મળતી પીડા એ મારા બળતા હૃદયને ટાઢક આપે છે.
હા, ક્યારેક આ ખાલીપાની આસપાસ વીંટળાયેલી એકલતા ચીસ પાડી ઉઠે છે. એકલતાની ચીસ મૂંગી હોય છે. છતાં તેના પડઘા ઘણા સમય સુધી સંભળાયા કરે છે અને અંતે તે પણ ખાલીપામાં સમાઈ જાય છે.
પણ છતાં, સાચવું છું હું એ ખાલીપા ને, હૃદયના એક અભિન્ન અંગ તરીકે. કારણ?? એ ખાલીપામાં હું હજી એમની સાથે રહી શકું છું.ધબકારે-ધબકારે એ મારામાં વહે છે. મારી દરેક રચનામાં લખાઈ છે એ, મારા દરેક શબ્દમાં મને સંભળાય છે એ.
મારી દરેક ક્રિયામાં એ પ્રત્યક્ષ હોવા છતાંય… હૃદયના એકાદ છાના ખૂણામાં આખી દુનિયાથી સંતાડીને રાખ્યો છે મેં….મારો ખાલીપો.
હાઈકુ
તારી યાદોથી,
‘ભર્યો’ છે છલોછલ,
મારો ‘ખાલીપો’.
એ મોત સાંભળ મારી વાત,મારે તને કંઈક કહેવું છે
સમય લઈને આવજે મને લેવા, તારી સાથે થોડીવાર બેસવું છે
કરવી છે કેટલીક ફરિયાદ તને,શાને તું સૌને દૂર કરે છે?
આંસુ કોઈના દેખાતા નથી તને?એવું તો શું તને મજબૂર કરે છે?
પ્રિયજનથી દૂર થવાનું દુઃખ તારી સાથે વહેંચવું છે,
સમય લઈને આવજે મને લેવા, તારી સાથે થોડીવાર બેસવું છે
હંમેશા માટે કોઈને ગુમાવવાનું દુઃખ તને ખબર નહિ હોય?
આટલા કલ્પાંતની પણ તારા પર કશી અસર નહિ હોય?
ઘણી પીડા છે આ હૃદયમાં, એકવાર તને બધું કહી દેવું છે
સમય લઈને આવજે મને લેવા, તારી સાથે થોડીવાર બેસવું છે
લોકો ના આંસુનું કારણ બનવું તને પણ ક્યારેક તો ખટકતું હશે,
શું કોઈને હંમેશા લઇ જવા સમયે તારું હૃદય અટકતું હશે?
જાણતું નથી તને કોઈ અહીં, મારે તને થોડું જાણવું છે,
સમય લઈને આવજે મને લેવા, તારી સાથે થોડીવાર બેસવું છે
શબ્દ ખૂટી પડે છે ક્યારેક દર્દ સમજાવવા માટે,
મુખોટુ સ્મિતનું પહેરે છે લોકો,આંસુ છુપાવવા માટે
ડર છે ક્યાંક વરસી ન પડે આંસુઓ આંખમાંથી,
આવતું નથી હવે કોઈ રડતાને હસાવવા માટે
એકલા હોવાનો ચાલો એક તો ફાયદો થયો
કોઈ નથી હવે મારી પાસે ગુમાવવા માટે
બનાવવો પડ્યો માર્ગ જાતે જ મારે મારા માટે,
કોઈ હતું નહીં મને રસ્તો બતાવવા માટે
ઠોકર પણ જીવનમાં એવા સમયે લાગી કે,
જ્યારે હતું નહીં કોઈ , મને સંભાળવા માટે
આખું જીવન બીજાઓનો બોજ ઉપાડ્યો હતો,
અંતે તો માત્ર ચાર લોકો હતા, મને ઉપાડવા માટે
રોજ કેટલીયે વાત કરું છું હું…તારી સાથે…તારા વગર
એક જ જગ્યાએ તો મન હળવું કરું છું હું…તારી પાસે…તારા વગર
બધા સામે હસી હસીને થાક્યા પછી,
એક જ જગ્યાએ તો દિલ ખોલીને રડું છું હું…તારી પાસે…તારા વગર
તૂટી ચુક્યો છું પૂરો છતાં બધા સામે અડીખમ ઉભો છું,અહમ છોડી આજે પણ એક જગ્યાએ વિખેરાઈ શકું છું હું…તારી પાસે…તારા વગર
બધા સાથે રહીને પણ હંમેશા એકલો જ હોઉં છું હું
છતાં તું પાસે નથી એની ફરિયાદ કરું છું હું…તારી પાસે…તારા વગર
બસ ખાલી તને મળવા માટે જ હું મોત પણ હસીને સ્વીકારી લઈશ,
પણ શ્વાસ ચાલે છે ત્યાં સુધી રોજ હું જીવું છું હું…તારી સાથે…તારા વગર
નાની નાની બાબતો માં પણ રડનારી,
છતાં હિંમત થી દરેક મુસીબતો સામે લડનારી,
સરળતા ની મૂર્તિ છે તું,
છતાં.. હે નારી! તું ક્યાં કોઈને સમજાણી
બની ને લાડકી પિતાની,તોફાનો પણ કરતી,
પછી કોઈની વહુ બની, કેવી ગંભીરતા તું ધરતી,
લગ્ન ની એક રસમ માં તું કેટલી બદલાણી,
હે નારી !! તું ક્યાં કોઈને સમજાણી
ક્યારેક દુઃખ અપાર હોઈ છતાં તારું મુખ હસતું,
ને ક્યારેક નાની બાબત માં પણ આંખે આંસુ પડતું,
સહનશક્તિ તારી ક્યાં કોઈને દેખાણી ?
હે નારી !! તું ક્યાં કોઈને સમજાણી ?
મા રૂપે ક્યારેક તારા બાળકને તું મારે છે,
પછી ખુદ રડી તું એને શાંત પાડે છે,
સ્વર્ગની બધી સમૃદ્ધિ જનની ના પાલવમાં સમાણી,
હે નારી !! તું ક્યાં કોઈને સમજાણી ?
બહેન રૂપે તું ભાઈના બધા દુઃખણાં હરતી,
તારા પ્રેમ ની રાખડી ભાઈ ની હરપળ રક્ષા કરતી,
પોતે જ રિસાય ને પછી સામેથી ભાઈ ને મનાવનારી,
હે નારી !!! તું ક્યાં કોઈને સમજાણી ?
બનીને પ્રેયસી,પ્રિયતમ ને પૂર્ણ તું કરતી,
પછી બનીને પત્ની, પતિ સાથે ડગ ભરતી,
કોઈપણ સમયે સાથીદાર ની હિંમત બનનારી,
હે નારી ! તું ક્યાં કોઈને સમજાણી ?
કહું હું પણ શું? મને પણ તું ક્યાં સમજાય છે ?
કહેવું છે ઘણું પણ શબ્દ ક્યાં લખાઈ છે ?
મર્યાદિત છે શબ્દો, અમર્યાદ તારી કહાણી,
હે નારી !! તું ક્યાં કોઈને સમજાણી ?
ngkmywords.wordpress.com
શબ્દોની દુનિયા 