કળિયુગ

મજબૂરીના બોજ નીચે આજ ઈમાન પણ આવી ગયું,
આજ ફરી એકવાર ‘કળિયુગ’નું હથિયાર ફાવી ગયું

અડગ હોવા છતાં ઉંચાઈને એ આંબી ન શક્યું,
ઝાડ એ સીધું હતું, એટલે કોઈ તેને કોઈ કાપી ગયું

સત્યને આજ શંકા છે પોતાની સાતત્યતા ઉપર,
અસત્યને જ્યારે કોઈ સત્ય બતાવી સમજાવી ગયું

પૈસા આપીને ખરીદી લે છે અમીરો તારા આશીર્વાદ ને,
હે ઈશ્વર,ભ્રષ્ટાચારમાં તો તારું પણ નામ આવી ગયું

આદર્શોની ઇમારતો એટલે ધરાશયી થતી જાય છે,
તેના પાયામાં કોઈ બેઇમાનીનું બીજ વાવી ગયું

જિંદગીના રંગમંચ પર અંતે તો બધા કલાકાર જ છે,
કોઈ લાભ લે છે આંસુનો, કોઈ સ્મિત નીચે દુઃખ છુપાવી ગયું

મુસ્કાન બની જાય છે

અડગ મનના માનવીને પણ સમય સામે ઝુકવું જ પડતું હોય છે
મજબૂરી જ્યારે બહુ જ વધી જાય,સમાધાન બની જાય છે

આવેલા રુદનને ક્યારેક વહેવા દેજો આંખોમાંથી નહિતર
ન નીકળેલા આંસુઓ, હૃદયમાં રહીને તોફાન બની જાય છે

વચનોની શક્તિને કદી ઓછી અકવાની ભૂલ ન કરશો,
હૃદયનાથી નીકળેલા બોલ ક્યારેક અભિશાપ,તો ક્યારેક વરદાન બની જાય છે

નાદાન વ્યક્તિ જ બધી બાબત સમજવાની કોશિશ કરે છે,
સમજદાર લોકો તો સમજી વિચારીને નાદાન બની જાય છે

ભૂલ થશે ગણતરીમાં પીડા હૃદયની આંસુઓથી માપશો,
દર્દ પણ જ્યારે હદથી વધી જાય, ત્યારે એ મુસ્કાન બની જાય છે

હાઈકુ

ખાલીપો

તારી યાદોથી

‘ભર્યો’ છે છલોછલ,

મારો ખાલીપો

એક માત્ર તું

સાથે તો નથી
છતાં મારી યાદમાં
એક માત્ર તું

ઈશ્વર પાસે
દરેક ફરિયાદમાં
એક માત્ર તું

નહિ કહેલી,
કેટલીયે વાતમાં
એક માત્ર તું

મારી જ સાથે
મારા આ એકાંતમાં
એક માત્ર તું

મારા આ શબ્દો,
અને મારા શ્વાસમાં
એક માત્ર તું

નાસમજ રહેવા દે

બધું સમજીને ઘણો પસ્તાયો છું, મને નાસમજ રહેવા દે,
કોઈની માટે હવે બદલાવું નથી મારે ,હવે મને આમ જ રહેવા દે

નબળાઈ ગણશે મારી એ ડરથી આંસુઓને છુપાવી રાખ્યા છે
આ દંભને હવે છોડવો છે મારે,મને હવે સહજ રહેવા દે

સ્વાર્થ પૂરો થઈ જશે તો લાગણીઓ પણ નહીં રહે,
સંબંધ ટકાવવા ખાતર, એકબીજા માટે ગરજ રહેવા દે

અંતે કંઈ નહિ તો ફરિયાદ કરવાને મળતા રહીશું આપણે,
એકબીજા પર અધૂરી અપેક્ષાઓનું કરજ રહેવા દે

તારી આપેલી એકલતા ને બહુ જતનથી સાચવી રાખી છે
રોજ એ તારી યાદ અપાવે છે, માટે ભલે આ રંજ રહેવા દે

ઉધાર છે

એમની બેવફાઇનો મારા પર આટલો ઉપકાર છે,
તેણે આપેલા દર્દને કારણે મારા શબ્દોમાં ધાર છે

એમણે તો મને નફરત પણ બહુ માપી માપીને કરી,
આજ પણ જેમના માટે મારો પ્રેમ અપાર છે

કારણ વગર જ હસવાનું શીખી લેજો દોસ્તો,
બાકી જિંદગી પાસે રડાવવાના કારણો હજાર છે

ધ્યાનથી જોશો તો ચાળી ખાશે આંખ માનવ મનની,
ક્યાંક દુકાળ છે લાગણીઓનો, ક્યાંક પ્રેમ ધોધમાર છે

હંમેશા તારા નામ પાસે આવીને અટકી જાય છે એ,
વાંચી લે છે મારી લાગણીને,કલમ મારી સમજદાર છે

બસ એટલે જ નથી લખ્યું નામ મારું શેર ના અંતે,
અંદર લખાયેલું દર્દ તો કોક નું આપેલું ઉધાર છે

સંદેશ મોતને

એ મોત સાંભળ મારી વાત,મારે તને કંઈક કહેવું છે
સમય લઈને આવજે મને લેવા, તારી સાથે થોડીવાર બેસવું છે

કરવી છે કેટલીક ફરિયાદ તને,શાને તું સૌને દૂર કરે છે?
આંસુ કોઈના દેખાતા નથી તને?એવું તો શું તને મજબૂર કરે છે?
પ્રિયજનથી દૂર થવાનું દુઃખ તારી સાથે વહેંચવું છે,
સમય લઈને આવજે મને લેવા, તારી સાથે થોડીવાર બેસવું છે

હંમેશા માટે કોઈને ગુમાવવાનું દુઃખ તને ખબર નહિ હોય?
આટલા કલ્પાંતની પણ તારા પર કશી અસર નહિ હોય?
ઘણી પીડા છે આ હૃદયમાં, એકવાર તને બધું કહી દેવું છે
સમય લઈને આવજે મને લેવા, તારી સાથે થોડીવાર બેસવું છે

લોકો ના આંસુનું કારણ બનવું તને પણ ક્યારેક તો ખટકતું હશે,
શું કોઈને હંમેશા લઇ જવા સમયે તારું હૃદય અટકતું હશે?
જાણતું નથી તને કોઈ અહીં, મારે તને થોડું જાણવું છે,
સમય લઈને આવજે મને લેવા, તારી સાથે થોડીવાર બેસવું છે

તારી સાથે…તારા વગર

રોજ કેટલીયે વાત કરું છું હું…તારી સાથે…તારા વગર

એક જ જગ્યાએ તો મન હળવું કરું છું હું…તારી પાસે…તારા વગર

બધા સામે હસી હસીને થાક્યા પછી,

એક જ જગ્યાએ તો દિલ ખોલીને રડું છું હું…તારી પાસે…તારા વગર

તૂટી ચુક્યો છું પૂરો છતાં બધા સામે અડીખમ ઉભો છું,અહમ છોડી આજે પણ એક જગ્યાએ વિખેરાઈ શકું છું હું…તારી પાસે…તારા વગર

બધા સાથે રહીને પણ હંમેશા એકલો જ હોઉં છું હું

છતાં તું પાસે નથી એની ફરિયાદ કરું છું હું…તારી પાસે…તારા વગર

બસ ખાલી તને મળવા માટે જ હું મોત પણ હસીને સ્વીકારી લઈશ,

પણ શ્વાસ ચાલે છે ત્યાં સુધી રોજ હું જીવું છું હું…તારી સાથે…તારા વગર